Osasun mentaleko eta integrazioko arazo larriak dituzten haur eta gazteentzako proiektu integrala da, eta datozen asteetan irekiko da.
Testua: San Juan de Dios.
Arrasateko San Juan de Dios Ospitalea Lehen Hezkuntzako ikasleentzako osasun mentaleko proiektu batean eta haur eta gazteentzako unitate berri batean murgilduta dago, eta «datozen asteetan irekiko da», Elena Urdaneta Arrasateko eta Donostiako ospitaleetako gerentearen arabera. Bi zentroak, «metatutako esperientziarekin eta Ospitale Ordenarekin, haurtzaroan eta gaztaroan zentratzen ari dira, eta, horregatik, funtsezkoa da bai EKKO programa, bai Arrasaten irekiko den Haur eta Gazteen Unitate berria».
Gainera, ospitale hori bera da gazteei, haien familiei eta Aretxabaleta eta Eskoriatza inguruko irakasleei zuzendutako EKKO programaren buru. Programa horren bidez, adikzioen prebentzioa landuko da Lehen Hezkuntzako bosgarren eta seigarren mailako ikasleen artean.
2018/2019 ikasturtean Bigarren Hezkuntzako ikasleek substantzien kontsumoari buruzko diagnostiko bat egiteko garatu zuten lehen programa batean atzemandako arazoei erantzuteko sortu zen proiektua. UDA proiektua da, atxabaltar kirol-klubak argitua eta Arrasateko San Juan de Dios Ospitalearen laguntzarekin praktikan jarria.
Lehen esperientzia horrek emaitza kezkagarriak eman zituen, Bigarren Hezkuntzako lehen mailatik laugarrenera bitarteko ikasleen artean kontsumo-maila handia antzeman baitzen, baita autoestimu baxuarekin eta arriskuen pertzepzioarekin eta erabakiak hartzeko trebetasun-maila txikiarekin lotutako beste arazo batzuk ere. Azken hiru urteotan, San Juan de Dios Ospitaleak lanean jarraitu du nerabe horiekin, eta substantzien kontsumoa murriztea lortu du, baina berebiziko garrantzia duten beste arazo batzuk hauteman dituzte, hala nola antsietatea, elikadura-nahasmenduak eta teknoadikzioak.
EKKO jokabide arriskutsuak saihesteko gizarte-trebetasunak bereganatzen eta garatzen sakontzeko sortu da.
Pandemiak Espainiako osasun mentaleko arazoak ikusaraztea ekarri du. Gaur egun, denok dakigu pandemia isil honen aurrean erne egon behar dugula, eta ziur aski pandemiaren ostean izango dela aurre egin beharko diogun osasun-erronka handienetako bat. Hala ere, eta eremu bat irabazita, ikusgarritasunarena, orain arte gaixotasun mentalarentzat ezezaguna zena, oraindik ere estigmak eta aurreiritziak daude, eta horiek zaildu egiten dute haur eta nerabeengan gaixotasun horiei arrakastaz aurre egiteko eta heldu osasuntsuak hezten laguntzeko behar den garrantzi soziala hartzea.
